غلامحسین رهبرنیا* – کابینه دولت که از همان ابتدا با اما و اگرها، حرف و حدیث های زیادی بسته شد پس از گذشت سه سال و چند ماه رئیس دولت اقدام به تغییر و تحول در آن نموده است.
در نگاه اول دولت بیشتر از آنچه به تغییر در وزارتخانه ورزش نیاز داشته باشد به اصلاح در حوزه اقتصادی نیازمند می باشد.
چرا که در عرصه اقتصادی دولت صرفا توانست جلوی رشد تورم را بگیرد و نتوانست انتظارات در این حوزه را برآورده کند. و مردم هنوز با مششکلات اقتصادی و معیشتی دست و پنجه نرم می کنند.
قطعا تغییر و یا اصلاح در وزارتخانه های اقتصاد و صنعت به رشد و توسعه اقتصاد و صنعت می توانست کمک کند و مشکلات اقتصادی و اشتغال مردم و جوانان را حل نماید.
در حوزه فرهنگی نیز وزیر نام آشنایش که از ابتدای حضورش با حاشیه هایی همراه بود و در اکثر جشنواره های و کنسرت های فرهنگی با حواشی که توسط منتقدان این حوزه بوجود می آمد فضای فرهنگی کشور را دگرگون می کرد به جای سیاست رو به جلو ،سیاست تدافعی را در پیش گرفت و در آخر نیز تسلیم منتقدان و مخالفانش گردید و عملا اقدام مهم و قابل توجهی در حوزه فرهنگ در طول این سه سال از ایشان ندیدیم.
در حوزه ورزش و جوانان نیز در یک نگاه با وجود هزینه هایی که در طول سال های اخیر برای ورزش و جوانان شد دست آورد خاصی نداشته و رکود در ورزش نیز حاکم بوده است.همانطور که در المپیک نیز نتایج بسیار ضعیفی برای ایران کسب شد. تغییر در این وزارتخانه اگر چه خواسته بسیاری از جوانان می باشد ولی اولویت مهم این وزارتخانه باید توجه به مشکلات پیش روی ازدواج و اشتغال جوانان باشد. پس باید وزیر پیشنهادی باید با رویکرد و برنامه جدید بیاید.
در حوزه آموزش و پرورش نیز سیستم آموزشی با رکود مواجه شد و رشد آنچنانی نداشت و فسادی که در صندوق ذخیره فرهنگیان این وزارتخانه بوجود آمد مهر تاییدی بر ناکارآمدی این وزارتخانه در طول این چند سال دولت یازدهم بوده است.شاید یکی از دلایل استعفای وزیر آموزش و پرورش فرار از پاسخگویی به سوالات نمایندگان درباره بزرگترین فساد اقتصادی بوده که در صندوق ذخیره فرهنگیان رخ داده که قطعا خیلی از مسائل پشت پرده و پنهات را آشکار می نموده که باعث آسیب دیدن کابینه و دولت یازدهم می شده و رسوایی بزرگی را که به بار آورده با ملتهب شدن فضا، شرایط را برای رای آوری دولت در انتخابات آتی سخت می کرده است.
شاید موفق ترین وزارتخانه در کابینه دولت یازدهم،وزارت امور خارجه بوده است که توانسته بخش قابل توجهی از ناملایمات را در روابط خارجی بهبود بخشد و با جهانیان ارتباط های سازنده ای را برقرار کند. که بی تردید تعامل های خوب و سازنده در روابط خارجه می تواند به رشد اقتصادی کمک نماید.
از این رو یکی از مانورهای انتخاباتی دولت در انتخابات آینده قطعا سیاست های خارجی می باشد.
اما آیا تغییر این سه وزیر آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد و همچنین ورزش و جوانان می تواند در این چند ماه واپسین عمر دولت کمکی به سیاست های دولت کند؟ آیا این تغییرات اگه زودتر از این اتفاق می افتاد برای دولت بهتر نبود؟
باید اذعان نمود که دولت یازدهم که اولین تجربه انتخاباتی خود را با مجلس دهم،با ارزیابی مثبت و تشکیل مجلسی همسو با دولت پشت سر گذاشت بدنبال این است تا با برنامه ای دقیق شرایط را به بهترین شکل ممکن برای انتخابات سال۹۶فراهم سازد.
از این سو تغییر وزرا و اصلاح کابینه ،نه تنها خواسته اصول گرایان ،منتقدان و مخالفان دولت نبوده بلکه خواسته اصلاح طلبان و حامیان دولت نیز بوده است.
از چند جهت می توان به تغیر در کابینه نگاه کرد.
شاید یکی از مهمترین دلایل این تغییر ، رویداد مهم سیاسی پیش رو در سال ۹۶باشد و دولت خواسته از این طریق تاحدودی به خواسته انتقادات حامیانش و اقناع هوادارانش پاسخ داده باشد.
دلیل دیگر این تغییرات می تواند عدم اعتقاد این وزیران به برنامه های دولت و یا اینکه ناتوانی در همراهی برنامه ها و امورات باشد.اما باید منتظر ماند و دید که این تغییرات برنامه ها و رویکرد ها را نیز تغییر می دهد یا صرفا شخص وزرا تغییر پیدا می کنند و صورت مسئله عوض می شود.که قریب به یقین تغییر وزرا در این چند ماه باقی مانده نمی تواند همراه با برنامه خاص و مدونی باشد که بتواند تحولی جدی را در ساختارها برای توسعه بوجود آورد.
در آخر روحانی می بایست از وزرا و مدیرانی بهره ببرد که در جهت تحقق وعده ها و خواسته های ملت گام های سریع تر و موثرتری بردارد و باعث گسترش طیف حامیان دولت شود.
* فعال سیاسی اصلاح طلب
درود بر میرشکال بویراحمد. آفرین