مرگ آخرین ایستگاه است و قبر آخرین خانه، شاید زیر سایه های سبز یک درخت قدیمی باشد یا در گوشه دنج یک باغ، یا وسط یک شهر شلوغ … خیلی از آدم ها به این فکر نمی کنند که پس از مرگ کجا و در چه قبری به خاک سپرده می شوند؛ اما برای بعضی دیگر این موضوع مهم است. به نظر این دسته از آدم ها جایقبر و شکل آن می تواند پژواک زندگی شان باشد و وسیله ای برای این که اسم و نشانی از آنها به یادگار بماند.
در این گزارش درباره این آدمها و مقبره هایشان خواهیم گفت.
1) هنرپیشه و نوازنده فرانسوی در سال 1990 درگذشت. او در یکی از گورستان های پاریس به خاک سپرده شد. قبر او تمثالی از خودش است که دراز کشیده و سر خود را در دست گرفته و به چشم هایش خیره شده است. این قبر به وصیت خود او چنین شکلی یافته است.
2) دو نفر که دارند به هم دست می دهند نیز از عجیب ترین مقبره های دنیاست. این دو نفر یک زوج هستند. مرد مذهب پروتستان داشت و در قسمت پروتستان ها به خاک سپرده شد و زن یک کاتولیک بود و در قسمت کاتولیک ها دفن؛ اما آنها دوست داشتند تا قبرهایشان نزدیک هم باشد؛ پس این طرح عجیب را کشیدند.
3) جدال ابدی یک زن و شوهر، اسم مقبره ای است که می بینید. مرد روی صندلی نشسته و مجسمه صورت زن در جهت مخالف او قرار دارد. آنها خودشان خواستند تا قبرشان این گونه ساخته شود. این شکل عجیب نمادی از اعتراض آنها و نشانه ای از یک زندگی سرد و بی روح بود، زیرا در سال ها زندگی مشترک هرگز با هم مهربان نبودند و بیشتر وقت خود را به جدال و کشمکش گذرانده اند.
4)این قبر متعلق به متیو استنفورد رابیسون است. او به دلیل معلولیت مجبور بود روی صندلی چرخ دار بنشیند. این قبر، نمادی از رهایی و به آرامش رسیدن او پس از مرگ است.
5) ژرژ رودنباخ شاعر، رمان و نمایش نامه نویس بلژیکی فرانسوی بود. او در سال 1855 در شهر تورنه به دنیا آمد و در سال 1898 در پاریس درگذشت. با وجود اینکه از او داستان ها و نمایش نامه های بسیاری به جای ماند، در زندگی به آنچه می خواست از نظر مادی و معنوی نرسید. از این روی، وصیت کرد تا سنگ قبرش مجسمه یکی از شخصیت های داستان هایش باشد؛ مردی که با یک گل از قبر بیرون آمده است.
6) این مقبره به یک زوج ثروتمند آمریکایی تعلق دارد و در شهر هیاتاوا آمریکا قرار گرفته است. جان ملبورن دیویس و همسرش سارا پنجاه سال با یکدیگر زندگی کردند و تصمیم گرفتند تا مقبره با شکوهی برای خود بسازند. ساخت این مقبره، هفت سال طول کشید و آن ها با صرف نیمی از ثروت خود، هفت مجسمه از خود ساختند.
7) ایستگاه راه آهن سنت پانکراس، یک ایستگاه تاریخی است که معماری ویکتوریایی دارد. این ایستگاه همچنان آثار تاریخی خود را حفظ کرده است. مهندس معمار این ایستگاه پیشنهاد داد تا به جای تخریب سنگ قبرها آنها را در یک جا در زیر یک درخت جمع کنند تا علاوه بر حفظ آنها به یک جاذبه گردشگری نیز تبدیل شود.
