فاصله از اصلاحات ، شکست برای روحانی؟!

داود خاضعی نسب – چهارمین سال ریاست جمهوری حسن روحانی همچون سالهای گذشته گذشته نیز پر حاشیه سپری می شود.اما حاشیه هایی که این بار بیشتر از جنس سیاست داخلی هستند.
حسن روحانی در‌ سه سال گذشته در تقابل با چالش های موجود همواره از بازوی قدرتمند خود یعنی پایگاه حمایتی اصلاح طلبان بهره مند بوده است در این چند سال که اصولگرایان مخالف دولت با کمک رسانه ها و مطبوعات زنجیره ای خود برای ناکارامد نشان دادن سیاست ها و تضعیف جایگاه دولت در اذهان عمومی تلاش می کردند اصلاح طلبان با تمامی پتانسیل در حوزه های مختلف علیه این هجمه ها به حمایت قاطع از دولت پرداختند در بحث برجام به عنوان اصلی ترین دستاورد دولت زمانی که اصولگرایان تندرو و مخالف دولت در پیش از برجام تا پسابرجام با مانورهای رسانه ای با تمام توان به دنبال تلقین نامیدی به ملت و تخریب تیم مذاکره کننده دولت بودند و یا زمانی که اصولگرایان میانه رو با سواستفاده از شرایط موجود به خصوص در پسابرجام به دنبال سهم خواهی بوده اند همواره این اصلاح طلبان بوده اند که نسبت به مواضع حمایتی خود در قبال دولت نه تنها لحظه ای عقب نشینی نکرده بلکه تمامی رسانه ها و مطبوعات خود را نیز در حمایت از برجام و سیاست های دولت بسیج کرده بودند.
اما اکنون که کم و بیش نکاه جریانات سیاسی به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ دوخته شده است دولت چالش جدیدی یعنی نارضایتی و اختلاف با اصلاح طلبان را در پیش روی خود می بیند چالشی که این باردولت خود آن را کلید زده است اختلافاتی که این بار متفاوتر و عمیق تر از گذشته رنگ و بویی سیاسی دارند.
دو مورد از مهمترین و علنی ترین مواضع مورد اختلاف بین دولت و اصلاح طلبان را می توان در ائتلاف دولت با لاریجانی برای ریاست مجلس و انتصابات اخیر دولت با سمت و سوی اصولگرایی ذکر کرد
حسن روحانی که با رویکردی اصلاح طلبی توانسته بود حمایت قاطع اصلاح طلبان را جلب کند و با توجه به محدودیت های تحمیل شده به جریان اصلاحات خود را در سال ۹۶ تنها گزینه قطعی مورد حمایت اصلاح طلبان می داند از این رو دولت به دنبال ائتلاف با لاریجانی برای ریاست مجلس سعی در جذب اصولگرایان میانه رو دارد تا در انتخابات ۹۶دردسری از سوی اصولگرایان مخالف دولت، او را تهدید نکند.ائتلافی که با توجه به ماهیت دولت و فشارهای اعمال شده از سوی حامیان دولت در قبل از انتخابات مجلس برای چینش نیروهای منتخب خود و غیر اصلاح طلب در لیست امید قابل پیش بینی بود
این ائتلاف که موجب کم رنگ شدن نقش اصلاح طلبان و فراکسیون امید در مجلس خواهد شد و انتصابات اخیر و چرخش محرز دولت به سمت نیروهای اصولگرا و استفاده از مدیران و سیاستگذاران منصوب در دولت قبل می تواند باعث شعله ورتر شدن اختلافات بین دولت و حامی اصلی خود یعنی اصلاح طلبان شود اختلافاتی که می تواند برای هر دو طرف گران تمام شود
رای مردم به حسن روحانی در سال ۹۲ و نه به گزینه های اصولگرا در واقع نوعی مطالبه ملی برای تغییر و اصلاح در روند و سیاست های حاکم در دولت قبل بود مطالبه ای که تحقق آن نیازمند استفاده از مدیران و سیاستگذاران معتقد به اصلاح و همسو با آرای ملت و با نگرش متفاوت نسبت به سیاستگذاران گذشته است از این رو استفاده مجدد از همان مدیران و مشاوران دولت سابق که به لحاظ ایدئولوژیک و عملکردی در سمت و سویی دیگری حرکت می کردند می تواند سبب یاس مردم از پیگیری تحقق مطالبات خود و زمینه ای برای بازگشت به شرایط قبل شود.
دولت روحانی برای موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ نیازمند تثبیت حمایت اصلاح طلبان و بجای چرخش نسبت به مواضع اصلاح طلبانه خود تقویت این رویکرد اصلاح طلبی هست چرا که مطمئنا شکاف ها و اختلافات موجود در بین اصولگرایان مانع از وحدت و اجماع بر روی یک گزینه آن هم حسن روحانی می شود.
و اگر حمایتی از سوی اصولگرایان شکل بگیرد با توجه به اختلافات اصولگرایانی همچون کیهانیان و احمدی نژادی ها با لاریجانی به عنوان حامی دولت در خوش بینانه ترین حالت گروه اندکی حامی روحانی خواهند بود از این رو این اصلاح طلبان خواهند بود که نقش کلیدی در پیروزی روحانی خواهند داشت
اصلاح طلبان نیز با توجه به تجربه تلخ انتخابات ۸۴ و محدودیت های موجود تنها راه تثبیت جایگاه خود در فضای سیاسی کشور را اتحاد و اجماع بر روی یک گزینه می دانند اجماعی که در انتخابات ۹۶همچون ۹۲نقش محوری را ایفا خواهد کرد.
سالی که اصلاحات با حمایت از روحانی نه تنها باعث جذب آرای قاطع اصلاح طلبان برای روحانی شدند بلکه آرای خاکستری نیز با مشاهده اقبال عمومی و حمایت تعیین کننده اصلاح طلبان از روحانی، به سمت او جذب شدند که با توجه با آرای ۱۸میلیونی روحانی و قانون انتخابات مطمئنا بدون حمایت اصلاح طلبان حسن روحانی در مرحله اول انتخابات به پیروزی نمی رسید. از این رو برای انتخابات ۹۶ و تکرار پیروزی پیش از هر اقدامی باید بدنبال جلب رضایت قاطع حامیان اصلی خود یعنی اصلاح طلبان و رفع اختلافات و‌کدورت های حال حاضر باشد