بازیگر دوجنسه «آینه‌های روبرو» از برخورد دیگران می‌گوید + عکس

این جمله را در مصاحبه و نشست‌هایی که برای فیلم «آینه‌های روبرو» برگزار شده، چندبار گفته‌ام، ولی دوست دارم باز هم تاکید کنم که بازی در این فیلم برای من، ریسک بالایی داشت چون روی مساله حساسی دست گذاشته بودیم که می‌توانست، واکنش‌های مختلفی داشته باشد. با همه این‌ها، می‌دانستم با وجود تمام خطرات، دیدن فیلم در زمان اکران لذت زیادی دارد. اکنون که فیلم، توانسته در جشنواره‌های خارجی و سینماهای ایران نمایش داده شود، تاثیر آن را روی مردم و مخاطبان می‌بینم و به همین دلیل، خوشحالم که در آن بازی کرده‌ام. تجربه‌هایی که در این نقش و برای بازی در این فیلم داشتم، بسیار خوب بود.

من هم مانند بسیاری از مردم تا پیش از ایفای نقش در این فیلم، از کنار «ترنس»ها به سادگی می‌گذشتم و ارتباط نزدیکی با آن‌ها نداشتم. به همین دلیل، زمانی که قرار شد، نقش یک ترنس را بازی کنم، ضمن این‌که فیلمنامه را با دقت خواندم و از نظرات و تحقیق‌هایی که کارگردان انجام داده بود، استفاده کردم، تلاش کردم تا با «ترنس»ها دیدار داشته باشم و مشکلات و احساسات آنها را از نزدیک بشنوم. پس با دو، سه نفر از این افراد ملاقات کردم.

یادم هست که در اولین دیدارم با یکی از آن‌ها، از من پرسید که «واقعا می‌خواهی این نقش را بازی کنی؟» این حرف، من را تحت‌تاثیر قرار داد و برای همین تصمیم گرفتم، هرچه در توان دارم انجام دهم تا نقش را هرچه بیشتر باورپذیر کنم و تصویری درست و واقعی از زندگی آن‌ها به نمایش بگذارم.

واقعیت این است که آشنایی با زندگی آنها کار آسانی نبود. در ابتدا تصورم این بود که نمی‌توانم به درستی احساسات و مشکلات‌شان را درک کنم و به همین دلیل، احساس عجیبی داشتم. اولین ترنسی که با او ملاقات کردم، دوستی بود که در تئاتر کار می‌کرد و تغییر جنسیت داده بود. بعد از آن هم، جلساتی با دیگر افراد ترنس برگزار کردم و به خاطرات‌شان در مورد برخورد نزدیکان و جامعه در مواجهه با آن‌ها گوش کردم. حین این دیدارها و خواندن فیلمنامه، کم‌کم شخصیت «آدینه»، در من شکل گرفت. با خودم فکر می‌کردم برای این‌که بتوانم نقش را باورپذیر کنم، باید درونم پسربچه‌ای باشد تا براساس حرف‌ها و احساسات او رفتار کنم.

البته هرچه به این شخصیت نزدیک‌تر می‌شدم باید از خودم دورتر می‌شدم تا تحت‌تاثیر احساسات قرار نگیرم که ممکن است به دلیل ترحم جامعه در برخورد با این افراد وجود دارد و احساسات شایسته را وارد آن نکنم؛ بلکه باید ترنسی باشم که می‌خواهد پسر شود چراکه افراد ترنس، کاملا زن یا مرد هستند. روح و جسم آن‌ها با یکدیگر درگیر و در تضاد با هم است و جسم خود را نمی‌پذیرند.

اکنون که سرانجام فیلم اکران شده است، نظر افراد ترنس را درباره این فیلم پرسیدم. البته از ابتدا با واکنش خوب آن‌ها روبه‌رو بودم اما اکنون خوشحالی و رضایت را در آن‌ها و نزدیکان‌شان می‌بینم و همین موضوع، من را هم خوشحال می‌کند. برایم بسیار مهم است که این فیلم توانسته مردم را با این افراد آشنا کند و شناخت بهتری از ترنس‌ها در جامعه ارایه دهد.