ورزش گچساران و به عبارتی کلی‌تر کهگیلویه و بویراحمد طی روزهای اخیر و در کمتر از سه ماه گذشته از سال جاری دومین ناکامی دقیقه 90 خود را تجربه کرد.
وقتی که از ناکامی ورزش سخن می‌گوییم نباید تنها به سراغ اداره‌کل ورزش و جوانان استان رفت و یک تنه جهانبخش ایزدپور و مجموعه ورزش استان را مقصر معرفی کرد.
ورزش در روزگار فعلی حامی مالی می‌خواهد و تا هنگامی که حمایت مالی از ورزش نشود و در کنار آن حمایت روحی از ورزشکاران خود نکنیم به جایی نخواهیم رسید.
اکنون تنها دل خوشی ورزش استان ما به توفیقاتی است که شهرستان گچساران یک تنه در استان کسب می‌کند و البته متأسفانه تیم‌های این شهرستان در مسابقات کشوری تنها در مرحله فینال و در دقیقه 90 باز می‌مانند.
همین چند روز پیش بود که تیم هندبال نفت و گاز گچساران مقتدرانه تا فینال لیگ برتر هندبال کشور پیش رفت اما در نهایت در فینال مغلوب حریف خود منیزیم فردوس شد و به مقام دوم مسابقات رضایت داد.
اما در این میان همه بعد از ناکامی دقیقه 90 تیم نفت در هندبال کشور به دنبال تلافی و شیرین کامی در فوتبال بودند که تیم نفت و گاز گچساران در پلی‌اف لیگ دسته اول فوتبال کشور هم کم آورد و در دو بازی به حریف عسلویه‌ای خود جم پارس جنوبی باخت و دوباره باید در سال دیگر و فصلی جدید در لیگ دسته دوم فوتبال کشور حضور داشته باشد.
شاید با کسب این نتایج باید واکاوی صورت گیرد که چرا تیم‌های نفت در رشته‌های فوتبال و هندبال این گونه خوب شروع کردند و خوب جلو آمدند و اما در آخرین لحظات به صورت بسیار بد در مقابل حریفان خود تن به شکست دادند.
باید دید که دلیل کم آوردن تیم‌های این شهرستان در آخرین لحظات دلیل فنی داشته یا این که از نظر روحی و روانی کم آورده‌اند.
باشگاه فرهنگی ورزشی نفت و گاز گچساران باید این شکست‌های دقیقه 90 را برای گریبانگیر نشدن در فصل‌های آینده آنالیز کرده و دلیل آن را برای هواداران متعصب این تیم‌ها روشن کند.
