اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل در مقابل اقتصاد فعلی کشور

عبدالله مردانی –
اگر اقتصاد مقاومتی بدرستی تعریف می شد .اگر تفاوت های آن با اقتصاد فعلی به درستی تفسیر و تبیین می گردید و در کنار آن نیز باور به اقدام و عمل شکل می گرفت بدون تردید کشور هرگز متحمل اینهمه خسارات ناشی از تورم و رکود نشئات گرفته از بی برنامه گیها ی مدیریتی نمی شد . قطع یقین در باب اقتصاد مقاومتی، سیاسی و جناحی صحبت کردن نه تنها کشور را به مقصود نمی رساند بلکه اذهان مردمی را به سمتی سوق می دهد که افرادی ناآگاهانه اقتصاد مقاومتی را با اقتصاد ریاضتی اشتباه بگیرند . در حالی که کشورهایی چون چین ، برزیل ، روسیه ،کره جنوبی و ترکیه همین مسیر را رفته اند و اینک به توسعه رسیده اند. پس چه بهتر که اول مولفه های اقتصاد مقاومتی را بشناسیم و آنگاه پیرامونش سخن بگوییم تا در جامعه نسبت به آن ایجاد حساسیت نشود و به اشتباه استقامتی و یا ریاضتی تعبیر و تفسیر نگردد . این مولفه ها عبارتند از:
1-حمایت از تولید ملی
2- کاهش وابستگی به نفت
3 استفاده حداکثری از زمان، منابع و امکانات داخلی
4- مدیریت مصرف( اصلاح الگوی مصرف)
5-تشویق و مصرف تولیدات و کالای داخلی
6- پرهیز از تغییر ناگهانی قوانین و سیاست ها( ثبات اقتصادی)
7- تشویق و مصرف تولیدات و کالاهای داخلی
8- مدیریت صحیح و سمت دهی نقدینگی به افزایش تولید مولد
9-مدیریت صحیح منابع ارزی
10- وحدت و انسجام ملی.
اگر شرایط امروز اقتصاد کشور مان را با اقتصاد مقاومتی مورد انتظار مقایسه کنیم تفاوت ها قابل لمس ند .چرا که در اقتصاد کنونی شوک های نفتی بوده که همواره از بیرون وارد و در طول تاریخ ما را وادار به دادن شعارهای خود کفایی کرده است مثلا خودکفایی در گندم ، خود کفایی در جو ، خود کفایی در نفت، خود کفایی در خودروی ملی و…. که در عمل نه تنها به خودکفایی نرسیده ایم بلکه در اکثر شاخص های اقتصادی ناموفق و اینک گرفتار هایی ناشی از تورم و رکود حاصل از آن به وضوح در جامعه هویداست. در حالی که در اقتصاد مقاومتی شعار خود کفایی نیست بلکه درون زایی و برون گرایی بودن مد نظر است. یعنی باید اول ببینیم مزیت های کشورمان در کالا و خدمات چیست ؟ بعبارتی باید ببینیم چه مزیت هایی داریم که برای دنیا جذابیت دارد و دنیا کدام یک از مزیت های ما را در اولویت قرار می دهد.آنگاه با حمایت از تولیدات ملی که همان مزیت های مطلق کالایی و خدماتی مان است در مسیر توسعه گام برداریم. قطعا ایران با 18 % منابع گازی و 13 % منابع نفتی برای دنیا بسیار جذابیت دارد یا در معادن از جمله کان های فلزی چون روی و طلا و معادن غیر فلزی مانند ماسه و آهگ حرف برای گفتن دارد. البته در کشاورزی نیز دارای مزیت های بی نظیری است و برای مثال پنجمین کشور صادر کننده ی باغات جهان است و از جمله محدود کشورهایی است که مناطق چهار فصل دارد و می توان در آن در همه فصول محصولات کشاورزی برداشت و به پرورش دامپروری و شیلات پرداخت .در بعد خدمات نیز دارای مزیت ها ی مطلقی چون حمل و نقل ، گردشگری و توریسم و نیروی انسانی جوان است . یعنی در حمل و نقل ایران از نظر هوایی، دریایی و زمینی در چهار راه است و در توریسم نیز با داشتن قابلیت هایی بی نظیرش به سرزمین رویاها ملقب است و ضمنا صادر کننده جوانان روشنفکر و پر دانش است. بهر تقدیر امروزه اقتصاد کنونی ما یک اقتصاد نفتی است که بر اساس اقتصاد مقاومتی باید تبدیل به اقتصاد دانش بنیان شود به گونه ای که نفت از گردونه اقتصاد خارج ، صادرات خام فروشی به توسعه زنجیره ارزش افزوده منجر ، و بجای کالای ساخته شده ، تکنولوژی ساخت کالا وارد و پول صندوق توسعه ملی صرفا به سمت بسط و توسعه صنعت و تامین مواد اولیه سوق داده شود و وابستگی تشکیل سرمایه به نفت و به جذب سرمایه گذاری خارجی تغییر یابد و در نهایت اقتصاد دولتی حاکم بر کشور با اجرای اصل 44 قانون اساسی تا 20 % کوچک و در مقابل بخش تعاونی و بخش خصوصی به ترتیب سهم 25 درصدی و 55 درصدی بدست آورند و در نهایت از تولید ملی یعنی تولیداتی که جزو مزیت های برترند حمایت گردد و نفت را کنار گذاشت و از جیب های دیگر خرج کرد .برای استفاده حداکثری از زمان و منابع و امکانات، کارآیی را ارتقا داد و دانست که تولید ترکیبی از تکنولوژی ، سرمایه و نیروی انسانی است و باید به هر سه عامل بها داد. بویژه برای بالابردن کارآیی در نیروی انسانی باید برنامه ریزی کرد و عواملی چون سلامت جسم و روان، تحصیلات و تجربه را جدی گرفت.