همان‌طور که در جریان هستید سال تولید اکثر هواپیماهای موجود در ناوگان هواپیمایی ایران با سال انقراض انسان‌های نئاندرتال برابر است و تا حالا رسم بر این بوده که هر موقع ایران قرار بوده هواپیمای جدیدی بخرد، دلال‌های شرکت فروشنده می‌گفته‌اند:”این هواپیما مال آخر پنجاهه ولی در حد هفتاده، مال یک آقای رئیس جمهور آفریقایی بوده هر روز صبح می‌رفته اروپا دوردور عصری بر می‌گشته، بال چپ بی رنگه، بال سمت شاگرد چند تا لکه رنگ داره”. و به این ترتیب بود که شما بلند شدن‌تان با خلبان بود ولی روی زمین نشستن‌تان با خدا. یعنی قبل از هر پرواز یک نقشه جلوی خلبان می‌گذاشتند و می‌گفتند اگر خواستی سقوط کنی سعی کن رو نقاط قرمز سقوط نکنی که کم خرج تر در بیاد. همزمان با برداشته شدن تحریم‌ها خبرهایی از خرید هواپیماهای جدید برای ناوگان هوایی ایران به گوش رسید. اما انقدر هی این گونه خبرها به گوش رسید و رسید که بعضی افراد گفتند اصلا ما جا برای پارک کردن این همه هواپیما داریم؟ یعنی الان بوئینگ، ایرباس، سوخوی روسیه، لمباردیه کانادا و … در حال برنامه ریزی برای فروش هواپیما به ایران هستند و بعید نیست اگر آقای روحانی در سفر بعدی خود به سودان و جیبوتی هم سفر کند هنوز کفش ها را در نیاورده بگوید: “آقا ول کنید این حرف‌های سیاسی تکراری رو، هواپیما مواپیما چی دارید”.
در مقابل دولت و طرفداران خرید هواپیما هم استدلال‌های خود را دارند مثلا گفته شده بازپرداخت پول هواپیماها بین 8 تا 20 ساله خواهد بود فقط امیدواریم این بازپرداخت مثل وام‌های بانک که 30 میلیون تومان می‌گیرید و باید 80 میلیون تومان پس بدهید نباشد. همچنین گفته شده قرار است ایران به هاب هوايی منطقه تبدیل شود. یعنی مثل اتوبوس‌های اسکانیای تهران-اصفهان که در قم برای نماز و استراحت نگه می‌دارند مسافران شرق آسیا که قصد سفر به غرب اروپا را دارند در فرودگاه تهران خط عوض کرده و از منظره زیبای بیابان‌های اطراف فرودگاه لذت می‌برند. در پایان امیدواریم مسئولان امر از نزدیک شدن مسئولان سايپا و ایران خودرو به هواپیماهای جدید خودداری کنند وگرنه به زودی شاهد تولید ایران باس جوانان، ایرباس با سپر 206 و وانت بوئینگ خواهیم بود.
