وی با طرح این سوال که آیا ممکن بود که توافق هستهای در دولت قبل حاصل شود؟ اظهار داشت: در پاسخ به این سوال میگویم که احتمال دستیابی به توافق شدنی بود و اگر هم توافق صورت میگرفت دیگر آن همه هزینه وحشتناک و سنگین را نمیپذیرفتیم٬ اما دولت قبل بیش از آنکه عزمی برای حل پرونده هستهای داشته باشد، به دنبال بهرهبرداری نمایشی و سیاسی از فعالیتهای هستهای ایران بود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: دولت قبل درصدد بود تا از فعالیت هستهای ایران در جهت غربستیزی و تبلیغات به نفع دولتش استفاده کند تا بگوید پیش از روی کار آمدنش همه دولتها اشتباه کردند٬ اما من با تمام وجود آن را جلو بردم و برای همین حل پرونده هستهای باید آنطور که باید و شاید لازم بود، جدی گرفته نشد و گامی برای حل مسئله هستهای رخ نداد. بنابراین اگر بگویند ما تلاش کردیم که پرونده هستهای حل شود، در حال شوخی کردن هستند. شش سال آقای جلیلی مسئولیت مذاکرات را برعهده داشت و این در حالی بود که شش میلیمتر هم پرونده هستهای به سمت حلشدن جلو نرفت. پس چگونه اصولگرایان میتوانند مدعی باشند که حل پرونده هستهای در زمان آنها کلید خورده است؟
گفتنی است، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران با بیان اینکه اگر پرونده هستهای ایران در زمان دولت احمدینژاد صورت میگرفت، دیگر شاهد هجمهها به دولت نبودیم، خاطرنشان کرد: اگر توافق در زمان دولت قبل صورت میگرفت، همه جا گفته میشد که ما به پیروزی بزرگ دست یافتیم و این یک دستاورد است و طاق نصرت در کوچهها زده میشد.