بازتاب سخنان رئیس جمهور در مرقد مطهر حضرت امام(ره)، موضع گیری رئیس قوه قضائیه در برابر سخنان رئیس جمهور پیرامون رد صلاحیت ها و وظایف شورای نگهبان در کانون توجه روزنامه های امروز بوده است. از سوی دیگر تحلیل ها همچنان پیرامون موضوع سفر وزیرخارجه انگلیس به تهران و اهداف آن ادامه دارد.
در ادامه می‌توانید مهمترین مطالب روزنامه‌های سه شنبه سوم شهریور ماه را مرور کنید.
«روزنامه کیهان» در یادداشتی با عنوان«بزنگاه های دشمن» به قلم سعد الله زارعی نوشته:« «نفوذ» در عرف سیاسی به معنای ورود و تخریب است در این میان ممکن است، تخریب بخشی از هدف نفوذ باشد و یا نتیجه قطعی نفوذ، بنابراین «تخریب» با مقوله نفوذ پیوستگی قطعی دارد. نفوذ و رخنه دارای وجوه مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، علمی و… می‌باشد. در این میان رسوخ و نفوذ سیاسی نوعا دارای تاثیراتی سریعتر است و حال آنکه در وجوه فرهنگی، اقتصادی و …، نفوذ نوعا بصورت بطئی و در طول زمان صورت می‌گیرد. البته هر دو نفوذ در نهایت با هدف «تغییر» دنبال می‌شود. آنچه طی سال‌های اخیر زمزمه آن در کشور شنیده می‌شود عمدتا نفوذ از نوع سیاسی است اگرچه در حوزه‌های فرهنگی، اقتصادی نیز تلاش هر روزه دشمن وجود دارد. در بخش سیاسی، نفوذ عمدتا در سه موضوع دنبال می‌شود؛ نفوذ در ادراک سیاسی، نفوذ در متولیان امور و نفوذ در شبکه تصمیم‌گیری سیاسی کشور...
یک وجه دیگر نفود در متولیان امور یک کشور است که نوعا به دو صورت اتفاق می‌افتد. یکی تلاش دشمن برای به قدرت رساندن عناصر همگرا با خود از طریق تبلیغات مستقیم و غیرمستقیم است که در مواردی اتفاق می‌افتد و یکی دیگر از راه‌های نفوذ در متولیان مدیریت آنان است که در بسیاری از موارد اتفاق می‌افتد. ما در کشور خود و طی این روزها شاهد هر دو مورد بوده‌ایم. اظهارات اخیر جوزف بایدن درباره انتخابات آینده ایران از نوع اول بود. اما در این میان اهمیت نفوذ در متولیان از طریق دوم بیشتر است. یکی از روش‌های شناخته شده دشمن در مدیریت مسئولان یک کشور انجام «مصاحبه‌های هدفمند» و کلاسه شده به گونه‌ای که مصاحبه شونده به صورتی ماهرانه کانالیزه می‌شود و روی موضوعاتی که مورد توجه دشمن است، تمرکز می‌کند. در این مصاحبه‌های تلویزیونی ظاهر قضیه این است که یک فرصت به طرف مقابل داده شده اما باطن قضیه این است که طرف مقابل را طی چند برنامه به رفتاری مطابق الگوی خود وادار نمایند. در این مصاحبه‌ها نوعا روی دو نکته تاکید می‌شود، آنچه مطلوبیت حریف را تشکیل می‌دهد مضر و آنچه مطلوبیت خود را دربر می‌گیرد، ایده‌آل معرفی می‌شود. اگر به متن مصاحبه رؤسای‌جمهوری ایران از زمان هاشمی تا زمان روحانی نظر بیاندازید درمی‌یابید که خطرناک بودن برنامه‌های نظامی ایران از یک سو و نامطلوب بودن وضع حقوق بشر در ایران از سوی دیگر مورد تمرکز قرار گرفته و در نهایت مقام ایرانی بعد از چند مصاحبه کم کم به این فکر افتاده است که بله برای کاهش نگرانی دشمن و مطلوب‌تر کردن وضع حقوق بشر در ایران باید فکری کرد!
یکی دیگر از جنبه‌های نفوذ روی متولیان مدیریت اختلافات آنان است. یک رئیس‌جمهور در ایران باید بطور طبیعی از یک سو با گروه‌های ناهمخوان با اهداف نظام، مرز داشته و از سوی دیگر با نیروهای خودی نظام در وحدت نظری و عملی باشد. یکی از شگردهای دشمن این است که با تمرکز روی مواضع یک مقام حریف، خطوط مرزی آن را بهم بریزد و جای دوست و دشمن را برای او عوض کند. این بحث نیاز به تفصیل بیشتری دارد که از حوصله این یادداشت خارج است.
«روزنامه قانون» در گزارشی به موضوع اجتماعی طلاق در بین دهه هفتادی ها پرداخته است. قانون در این گزارش با عنوان« آيا واقعا طلاق بين دهه‌هفتادی‌ها بيشتر است؟» ضمن پرداختن به موضوع ازدواج در دهه هفتادی ها می نویسد:« «دهه هفتادي‌ها هم زود ازدواج مي‌كنند و هم زود طلاق مي‌گيرند» اين جمله را شايد خيلي شنيده باشيد. بسياري معتقدند همان‌قدر كه دهه شصتي‌ها هنوز منتظرند تا كيس مناسب‌شان پيدا شود اما دهه هفتادي‌ها يا همان نسل چهارمي‌ها، وقت را تلف نكرده و سريع تشكيل خانواده مي‌دهند. هستند دختران و پسران 20 تا 26 سالهاي در ميان اقوام كه خيلي زود ازدواج كرده ولي دختران و پسران 29 تا 35 ساله هنوز سنگر مجردي را حفظ كرده‌اند. خيلي‌ها معتقدند وقتي تب دختران و پسران نسل چهارمي براي ازدواج تند است، به همان سرعت هم به عرق مي‌نشيند و خيلي زود به طلاق مي‌رسد. اما چقدر بر اساس آمار و اطلاعات موجود اين اتفاق درست است و چقدر مي‌شود به اين حرف‌ها استناد كرد؟ وقتي به آماري كه ثبت احوال ايران اعلام كرده نگاه مي‌كنيم، با خيلي از واقعيت‌ها روبه‌رو مي‌شويم؛ در هر ساعت، 19 طلاق در كشور اتفاق مي‌افتد. اين يعني اين روزها زندگي براي بسياري، شوخي‌اي بيش نيست. چه دهه هفتادي و چه دهه شصتي و چه …. اما اين وسط چقدر شيب طلاق به سمت دهه‌هفتادي‌ها متمايل است؟ اگر نگاهي به آمار طلاق و ازدواج بيندازيم به اين نتيجه مي‌رسيم كه در طي سالهاي اخير ميزان طلاق در كشور در رنج 24 تا 25 سال در بين دختران و 27 تا 29 بين پسران است. اما دهه هفتادي‌ها در خوشبينانه‌ترين حالت در سن 24 سالگي به سر مي‌برند. پس اينكه بگوييم طلاق در اين نسل افزايش پيدا كرده، تحليل درستي نيست. ضمن اينكه روند افزايش طلاق در اين سال‌ها رو به افزايش گذاشته و از طرفي ميزان ازدواج كم شده است. بر اساس آمار، در 10 سال گذشته بيشترين سن طلاق بين دختران و پسران جوان از 24 تا 29 سال است. پس نمي‌توان گفت دهه هفتادي‌ها بيشترين طلاق را دارند.»
«روزنامه شرق» در گفت و گو با احمد نقیب زاده استاد دانشگاه و تحلیل گر مسائل سیاسی با عنوان« روحانی اصلاحات را آغاز خواهد کرد » به نقل از وی می نویسد:« من فکر می‌کنم دولت روحانی همان چیزی است که ایران به آن نیاز دارد. ما هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌ایم که بخواهیم به صورت زودرس به توسعه سیاسی دست پیدا کنیم. ما هنوز به کسی احتیاج داریم که آستین‌هایش را بالا بزند و کشور را بسازد. تا الان همه انرژی دولت روحانی روی مسئله هسته‌ای بوده و از این به بعد این دولت وقت دارد خودش را نشان دهد. باید دید اصلاحاتی را که قرار است در داخل انجام دهد، آغاز خواهد کرد یا خیر؟ که من فکر می‌کنم اصلاحات را آغاز خواهد کرد. در زمینه سیاست خارجی هم من یک نگرانی شدید داشتم و آن این بود که بعد از این توافق بگویند ما جلو جنگ را گرفتیم و روند پیشین سیاست خارجی را ادامه دهند. در این صورت خسران در خسران می‌بود. در حالی که این توافق باید سرآغاز دگرگونی‌های دیگری باشد و ایران در آن صورت واقعا برنده خواهد شد. فکر می‌کنم بر همین مبنا بود که بعد از توافق، آقای روحانی گفت باید با عربستان وارد گفتوگو شویم و مسئله سوریه را سیاسی حل کنیم. امیدوارم ایشان موفق شود که تغییر در سیاست خارجی باید با سیاست داخلی همراه باشد، ایشان باید مسائلی مانند حصر را مدیریت کند تا به بهترین شکل منافع کشور تأمین شود.»
همچنین این روزنامه در گزارشی به صحبت های اخیر ناطق نوری در دیدار با شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان پرداخته است. شرق در این گزارش با عنوان« اتوبوسي بيرون مي‌كنيم ميني‌بوسي مي‌آوريم» به نقل از آقای ناطق می نویسد:« تاکنون به گونه‌ای‌ست که ما میانگین سالی یک انتخابات را داشته‌ایم و افتخار هم می‌کنیم که اگر ٣٦ سال از انقلاب گذشته، ٣٧ انتخابات داشته‌ایم؛ یعنی میانگین سالی یک انتخابات. هرچند به‌‌تازگی آمده‌ایم برای اینکه هر انتخابات یک تنشی در جامعه ایجاد می‌کند این را کمتر کنیم. یعنی با هم تلفیق کرده‌ایم مثلا انتخابات خبرگان با مجلس یا انتخابات ریاست‌جمهوری با شوراها که دیگر تنش جدیدی ایجاد نشود، وگرنه ما سالی یک انتخابات داشته‌ایم؛ خب این دموکراسی است. اگر صحیح پیاده کنیم و انجام دهیم سالی یک بار مراجعه به آرای مردم خیلی ارزشمند است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه افزود: این ابزار می‌خواهد و ما ابزارش را نداریم. ابزار دموکراسی حزب است و این موضوع خیلی ساده است و اصلا پیچیده نیست؛ وقتی می‌خواهیم یک خبره انتخاب کنیم، برای خبرگان رهبری و مردم می‌خواهند که رأی بدهند. بالاخره همه شهروندان و همه اقشار مختلف که کارشناس این کار نیستند به چه کسی می‌خواهند رأی بدهند؟ به عنوان خبره رهبری! و به عنوان کسی که می‌خواهد رهبر را انتخاب کند در زمانی که لازم است. همه مردم که کارشناس نیستند و همه مردم که متخصص نیستند. مثلا بیایند و به هرکسی که عمامه بزرگ‌تری داشت و یا محاسن بلندتری دارد به او بگویند آیت‌الله و به او رای بدهند و هرکسی که عمامه کوچک‌تری دارد و محاسنش هم خیلی بلند نبود، ولی در عوض عالم درجه یکی است به او رأی ندهند! عامه مردم چگونه باید بشناسند؟ یا چگونه می‌خواهند رئیس‌جمهور را انتخاب کنند؟ رئیس مجلس پنجم شورای اسلامی در ادامه به رعایت‌نکردن قاعده بازی سیاسی اشاره کرد و گفت: یکی از برادران هم اشاره کردند مسئله، ندانستن قاعده بازی است. ما هم حزب را نداریم و هم قاعده بازی را بلد نیستیم. واقعا در ایران قاعده بازی را بلد نیستیم. در دنیا یک جناحی در انتخابات اکثریت پیدا می‌کنند و رئیس‌جمهور از آن حزب انتخاب می‌شود. این رئیس‌جمهور حق دارد معاونان خودش را از حزب خودش انتخاب کند و حق دارد مشاورانش را از حزب خودش انتخاب کند و حق دارد وزرای کابینه‌اش را هم از حزب خودش انتخاب کند؛ در دنیا به این شکل است. در بعضی از جاها قاعده و قانون است که به پایین‌تر از این دست نزنند و در بعضی کشورها قانون نیست ولی فرهنگ حاکم است.»
«روزنامه جوان» در گزارشی با عنوان«انگليس در سفر اول تفرقه را كليد زد» به صحبت های هاموند در مصاحبه با بي‌بي سي پرداخته است. جوان در این گزارش با اشاره به سخنان هاموند که گفته بود« سياست روحاني درباره اسرائيل ظريف‌تر از دولت قبل شده است!» می نویسد:« ژن مخفي تبليس و نيرنگ در اولين سفر وزير خارجه دولت محافظه‌كار انگليس به تهران مخفي نماند و در اولين سفر به تهران، دقايقي قبل از ملاقات با حسن روحاني خودنمايي كرد. فيليپ هاموند در گفتوگو با بي‌بي‌سي گفته كه دولت كنوني ايران در مقايسه با دولت ماقبل خودش در برخورد با اسرائيل رهيافتي ظريف‌تر دارد. براي هاموند دولت قبل يك بهانه است. او سياست اصولي و تغييرناپذير نظام جمهوري اسلامي را هدف مي‌گيرد و با قصد تفرقه بين ملت و دولت و بين نظام و دولت، مدعي تفاوت نگاه رئيس دولت يازدهم به اسرائيل مي‌شود كه اين خود راهبردي تفرقه‌افكنانه است و نبايد از سوي روحاني بي‌پاسخ بماند. فيليپ هاموند كه عصر ديروز بعد از ملاقات با مقام‌هاي بلند پايه ايراني از جمله حسن روحاني رئيس‌جمهور و محمد جواد ظريف وزير خارجه تهران را ترك كرد، در گفت و گو با بي‌بي سي در تهران گفته كه دولت كنوني ايران در مقايسه با سلف خود، رهيافت ظريف تري در قبال اسرائيل از خودش به نمايش گذاشته است: «اين موضع رئيس‌جمهور قبلي بود. به نظر من رئيس‌جمهور كنوني، رژيم كنوني رهيافت ظريف‌تري در قبال اسرائيل دارد.» وزير خارجه انگليس به جزئيات بيشتري اشاره نكرده و نگفته كه بر اساس چه شواهدي به چنين نتيجه‌اي رسيده ولي تا كنون هيچ يك از مقام‌هاي دستگاه ديپلماسي در ايران واكنشي به موضع‌گيري هاموند نشان نداده و صحت موضع او را رد يا تأييد نكرده‌اند، البته هاموند تأكيد دارد كه انگليس، ايران را بر اساس رفتارهايش ارزيابي مي‌كند: « چيزي كه ما دنبال آن هستيم، رفتار ايران، نه فقط در قبال اسرائيل، بلكه در قبال ديگر بازيگران منطقه است كه اين احساس آنها (كشورهاي منطقه) را تقويت كند كه ايران تهديدي براي آنها نيست.» هاموند كه گفت و گوي خودش با بي‌بي سي را اندكي قبل از ملاقات با حسن روحاني انجام داده، تأكيد كرده كه «لندن بايد در قبال ايران محتاطانه رفتار كند. ميراث بلند بالايي از بدگماني بين دو طرف وجود دارد و در حوزه‌هاي اصلي، اختلافات سياسي قابل توجهي وجود دارد.»
«روزنامه ایران» یادداشتی را به قلم وزیرخارجه انگلیس منتشر کرده است. هاموند در این مقاله می نویسد:« من این هفته به تهران آمدم و اولین وزیر امور خارجه بریتانیا بودم که طی بیش از یک دهه به ایران سفر کرده است.
چند هفته پیش‌تر، من و آقای ظریف، وزیر امور خارجه ایران، همراه همتایان خود از پنج کشور دیگر و اتحادیه اروپا در وین ملاقات کرده بودیم. جهان نفس‌های خود را در سینه حبس کرده بود تا ببیند آیا ما می‌توانیم پس از مذاکرات طولانی به توافق هسته‌ای برسیم.
و ما به توافق رسیدیم. توافق هسته‌ای یک پیروزی تاریخی برای دیپلماسی و موفقیتی برای تمام طرف‌های حاضر در مذاکرات بود. اجرای این توافق جهان را از ماهیت صرفاً صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران مطمئن خواهد کرد و به ایران فرصت خواهد داد تا روابطی متفاوت با کشورهای غربی برقرار سازد.
من مصمم هستم تا پایان مذاکرات هسته‌ای را به آغاز فصل نوینی از روابط کشورم با ایران تبدیل کنم؛ روابطی که برای مردم ایران و بریتانیا مفید باشد. هیأتی بلندپایه از مدیران بازرگانی و اقتصادی بریتانیا در این سفر همراه من بودند و طی این سفر سفارت بریتانیا را در تهران بازگشایی کردم.
روابط ایران و بریتانیا پیشینه‌ای طولانی، پیچیده، و اغلب دشوار دارد. من انتظار ندارم تمام مشکلات یک شبه حل و فصل شوند. اما امروز ما چالش‌های مشترک بسیاری پیش رو داریم: سربرآوردن داعش در عراق و سوریه، بی ثباتی در افغانستان، تجارت مواد مخدر، و تغییر آب و هوا و اقلیم زمین.
من معتقدم اگر فضایی از اعتماد و اطمینان ایجاد کنیم، می‌توانیم موجب پیشرفت اوضاع شویم. این همان کاری است که در مذاکرات هسته‌ای انجام دادیم و من مایلم بار دیگر از طریق دیپلماسی، و با کمک سفارت‌های دو کشور آن را تکرار کنم.
یک راه اعتمادسازی، تسهیل ارتباط بین مردم دو کشور است: بین دانشگاه‌ها، بازرگانان، دانشمندان، هنرمندان، و خانواده‌ها. ایرانیان زیادی در بریتانیا زندگی می‌کنند که بسیاری از آنها سهم فوق‌العاده‌ای در خدمت به جامعه بریتانیا داشته‌اند.
من به خوبی از مشکلات اخذ روادید بریتانیا و لزوم سفر متقاضیان به ترکیه یا امارات متحده عربی آگاه هستم. ما فعالیت دوباره سفارت بریتانیا را با حضور مجموعه‌ای کوچک آغاز خواهیم کرد. از همین رو خدمات روادید بلافاصله پس از بازگشایی سفارت ارایه نخواهد شد. با این حال از سرگیری ارایه خدمات روادید در تهران برای ما در اولویت قرار دارد و امیدواریم طی چند ماه آینده بتوانیم این خدمات را عرضه کنیم.
من انتظار ندارم روابط ما با ایران از این پس برای همیشه فارغ از هر فراز و نشیبی پیش رود. اما به آینده امیدوارم. تاریخ کهن و گستره فرهنگ ملت ایران به خوبی شناخته شده است. آنچه اما در این سفر بیش از هرچیز من را تحت تأثیر قرار داد میهمان‌نوازی گرم ایرانیان بود و جسارت و تهور آنها در آزمودن شیوه‌های نو. ما به طور یکسان به چالش‌ها و فرصت‌هایی که پیشاروی دو کشور قرار دارند، خواهیم پرداخت و تلاش‌های خود را برای ایجاد درک و احترام متقابل ادامه خواهیم داد، بویژه از طریق دیپلماسی، و در آینده از طریق تجارت و بازرگانی، تا مردم هر دو کشور از منافع آن بهرمند شوند.»
همچنین ایران در تیتر یک خود دوباره به سخنان وزیر کشور درباره رد صلاحیت ها در انتخابات آینده پرداخته است. ایران در این گزارش با عنوان«در بررسی صلاحیت‌ها اصل بر«برائت» است» به سخنان رحمانی فضلی در نشست خبری می پردازد و به نقل از وی می نویسد:« وزیر کشور از رئیس قوه قضائیه خواست پیش از موضعگیری درباره سخنان منتسب به وی، متن کامل اظهاراتش را خوانده و برای واکنش «صبر» و «تحمل» بیشتری نشان دهد. عبدالرضا رحمانی فضلی، روز گذشته میزبان خبرنگاران و تصویربرداران بود تا به مناسبت هفته دولت، دستاوردهای دو ساله مجموعه تحت مسئولیتش را تشریح کند؛ جلسه‌ای که از ابتدا تحت تأثیر سخنان اخیر رئیس جمهوری و وزیر کشور درباره وظیفه نظارتی شورای نگهبان قرار داشت و پس از یک ساعت به عرصه غیررسمی مناظره بین رئیس قوه قضائیه و وزیر کشور تبدیل شد؛ چرا که آیت‌الله آملی لاریجانی در جلسه مسئولان عالی قضایی- که اندکی پیش از نشست وزیر کشور آغاز شده بود- بدون نام بردن از رحمانی فضلی، اظهارات اخیر او درباره احراز صلاحیت در شورای نگهبان را مورد انتقاد قرار داده و سخنان او را «عوامانه» خوانده بود، اظهاراتی که در میان نشست خبری وزیر کشور روی کاغد نوشته و به رحمانی فضلی داده شد. رحمانی فضلی هم در مقام پاسخ توضیحات مبسوطی ارائه کرد و البته قبل از ارائه توضیحات از رئیس قوه قضائیه خواست سخنان او را کامل مطالعه کرده و در عین حال صبر و خویشتنداری بیشتری از خود نشان دهد. وزیر کشور- که پیش‌تر در گفت‌و‌گویی گفته بود در موضوع بررسی صلاحیت‌ها، «اصل بر برائت است» و «در انتخابات عدم احراز صلاحیت نداریم» در واکنش به انتقادات آیت‌الله آملی لاریجانی گفت: حتماً ایشان مصاحبه بنده را کامل نخوانده و برای ایشان نقل قول کرده‌اند؛ منظور من عدم احراز صلاحیتی بود که مبتنی بر عدم تحقیق باشد.
رحمانی فضلی تأکید کرد: والله ما هم از آیت‌الله آملی و منبر علما یاد گرفته‌ایم که در اسلام اصل بر برائت است. نمی‌توان از اول به همه اتهام زد و همه را مجرم دانست. ما همه را سالم می‌دانیم، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. شاید آیت‌الله آملی براساس نقل قول‌ها قضاوت کرده‌اند، چون من ایشان را می‌شناسم که چقدر انسان باسوادی است. وی ادامه داد: اگر اصل بر برائت نباشد، باید هر روز اصل را بر بی‌اعتمادی بگذاریم. در حالی که در بیش از ۹۰ درصد کارهای روزانه، برای ما اصل بر اعتماد است. البته تفسیر این مسأله با آیت‌الله آملی لاریجانی است. قطعاً ایشان در مسائل دینی صاحبنظر هستند و اگر توضیحی بدهند که ما قانع شویم، آن را می‌پذیریم. وی خطاب به آملی لاریجانی خاطرنشان کرد: بهتر است یکدیگر را متهم به عوامگرایی نکنیم. هر کس تخصصی دارد همه مسائل عمومی را در یک سطح درک می‌کنند. این بی‌حوصلگی و کم تحملی است که همدیگر را به برخی مسائل متهم کنیم که در شئون اخلاق اسلامی نیست. وزیر کشور ادامه داد: ما از اینکه برخی ما را عوام خطاب کنند، ناراحت نمی‌شویم. اگر کسی فکر کند مقابل عظمت هستی و اطلاعات گسترده عوام نیست، جای سؤال است. من معتقدم که به این معنا بنده عوام هستم.
تأکید بر مراجع چهارگانه
مناظره رسانه‌ای دیروز وزیر کشور و رئیس قوه قضائیه، به دنبال گفت‌وگوی رحمانی فضلی با یک سایت خبری شکل گرفت؛ رحمانی فضلی در آن گفتوگو تأکید کرده بود نمی‌توان به صرف نداشتن فرصت تحقیق درباره یک نامزد انتخاباتی، رأی به «عدم احراز صلاحیت» داد. وی همچنین تأکید کرده بود تنها مرجع تأثیرگذار برای بررسی صلاحیت‌ها، چهار مرجع قانونی است. سخنانی که محل سؤال‌های پرشمار اصحاب رسانه در نشست دیروز بود؛ کما اینکه خبرنگاری سخنان برخی اعضای شورای نگهبان مبنی بر «مراجعه به مردم و فضای عمومی جامعه» در بررسی صلاحیت‌ها را یادآور شد که وزیر کشور در پاسخ گفت: ملاک ما، مراجع چهارگانه است و ندیده‌ام که در قانون مراجعه به مردم و تحقیق به عنوان ملاک رد صلاحیت باشد؛ با این حال ممکن است شورای نگهبان به عنوان مفسر قانون اساسی این برداشت را داشته باشد اما اگر قائل به صیانت از آرای مردم هستیم، باید تلاش کنیم که ملاک ارزیابی همین مراجع چهارگانه باشند.»
«روزنامه آفتاب یزد» نیز در گزارشی با عنوان« واکنش نمایندگان به اظهارات مداحان» می نویسد:« خیلی متحد بودند حالا مداحان هم به آنان اضافه شدند! اصولگرایان که در آستانه انتخابات مجلس دهم به هر دستاویزی متصل می شوند تا شاید بتوانند به یک اتحادی حتی به صورت نصفه و نیمه هم که شده، دست یابند، این روزها با پدیده ی جدیدی مواجه شده اند: مداحان از حضور خود در انتخابات مجلس خبر داده اند و حتی آن ها را تهدید کرده‌اند که «اگر آقایان به وحدت نرسند مداحان لیست جداگانه ای خواهند داد. این مداحان از تهدید اصولگرایان هم عبور کرده اند و نمایندگان مجلس اصولگرای نهم را اینگونه خطاب کرده اند که « بار سیاسی ما بیشتر از این حضرات است. در همین راستا آفتاب یزد با نمایندگان فراکسیون اصولگرایان مجلس نهم گفتگو داشته است و نظر آنها را در خصوص اظهارات طاهری مبنی بر این که « بارسیاسی ما از این حضرات بیشتر» و اینکه ارائه لیست مداحان به بدنه اصولگرایان لطمه وارد می سازد یا خیر، جویا شد.
سید حسین نقوی حسینی نماینده ورامین و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی: من راجع به این گروه نمی خواهم صحبت کنم.
نادر قاضی پور نماینده مردم ارومیه و عضو کمیسیون صنایع و معادن: من اطلاعاتی ندارم و قصد اظهار نظر درباره سخنان این فرد ندارم.
محمدصالح جوکار نماینده مردم یزد و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی: من اصلا نمی توانم درک کنم طاهری برچه اساسی چنین حرفی را بیان کرده است. اینکه جامعه مداحی بخواهند خودشان لیستی ارائه کنند برای انتخابات مجلس واقعا تازگی دارد. نمی توانم پیش بینی کنم در آن مجلسی که مداحان نماینده آن باشند چه اتفاقی می افتد. هر روز در این کشور با پدیده های جدیدی مواجه می شویم.
ارائه لیست توسط مداحان مطابق روش های جاری این کشور در انتخابات ها نیست. باید پرسید آیا جامعه مداحان یک جامعه سیاسی است؟
جامعه ی مداحان در صورت سیاسی بودن می تواند لیست بدهد اما ماهیت این جامعه با این کار در تناقض است چرا که اصلا جامعه مداحان برای چنین کاری ایجاد نشده است. آنها باید در همان صنف خودشان به فعالیت بپردازند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا رئیس خانه مداحان با به زبان آوردن چنین صحبت هایی مجلس نهم تمام اصولگرا را زیر سوال برده است؟ گفت: باید حتما از آقای طاهری پرسید این صحبت ها را با چه هدفی به زبان آورده چون غیر از این نمی توان چیز دیگری تعبیر نمود. این صحبت ها بوی تفرقه می دهد باید دید در چه شرایطی چنین سخنانی را به زبان آورده است و هدفش چه بوده است.
جواد هروی نماینده مردم قائنات و نائب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات: در خصوص آرایش سیاسی مجلس دهم باید بگویم که بسیار خوشحالم که گروه های مختلف وارد عرصه می شوند و در تلاشند تا دیدگاه‌های خودشان را به کرسی بنشانند. این جلوه ی خوبی از حکومت مردم سالاری است که می‌تواند برای ما اسباب خرسندی باشد اما اینکه بخواهیم جامه تخریب به تن کنیم و بگوییم این نمایندگان، کرسی نشین هستند و اگر ما بیاییم بهتر خواهیم بود و چه و چه با معادلاتی که ضرب آهنگ همدلی را رهبری بر آن نام‌گذاری کردند هم خوانی ندارد. اینکه بخواهیم بگوییم مجلس نشینان بار سیاسی
کم‌تری داشتند و یا اگر ما بیاییم از آنها بهتر عمل خواهیم کرد کاملا بی انصافی و ناعادلانه است. اینکه مجلسی که به فرمایش حضرت امام در راس همه امور قرار دارد و امروز مهمترین تلاطم های سیاسی کشور در صحن علنی آن رقم می خورد را با صحبت های تحقیرآمیز خُرد کنیم و به دیده ناچیز و اندک به آن نگاه کنیم، خلاف اصول اخلاقی و مغرضانه است اما امیدوارم هدف آقای طاهری واقعا تخریب مجلس نبوده باشد و این اعتماد به نفسی که ایشان و سایر مداحان از خود نشان می دهند موجب ایجاد زمینه های درهم کوبیدن گروه های دیگر نشود و اینکه گهگاهی چنین اظهار نظرهایی در کشور بیان می گردد بیشتر از روی سادگی ، گفته می شود.».
