اولیای دم مرحوم مجتبی رضایی اگرچه از بی تدبیری ها و سوء مدیریت مدیران گذشته محیط زیست داغ دیده و زخم خورده اند، اما همچنان عاشق محیط زیست هستند و بر صیانت از این ثروت خدادادی تاکید می کنند.
به گزارش مهر، عصر روز گذشته این هنرمندان و اصحاب قلم و فرهنگ کهگیلویه و بویراحمدی بودند که به خانه پدر مجتبی رضایی جوان طبیعت دوست هم استانی رفتند تا از آنها تقاضای عفو محیط بان محکوم به اعدام دنا را بکنند.
پدر مجتبی و دیگر بزرگان طایفه هم به گرمی و با خوشرویی جمعیت هنرمندان و اصحاب قلم و فرهنگ میهمان را پذیرفتند و سنت زیبای ایل را به جای آوردند.
ابتدا این نماینده هنرمندان بود که سخنش را با رسوم ایل در صلح و گذشت آغاز کرد، رسومی که به گفته او اینک رو به فراموشی است.
سید محمود موسوی پور از پژوهشگران فرهنگ بومی گفت: در کهگیلویه و بویراحمد ریش سفیدانی داشتیم که اگر در روستایی کوچکترین اختلاف و مشکلی پیش می آمد قدم پیش می گذاشتند و مسئله را حل و فصل می کردند.
وی قصاص را حق خانواده رضایی دانست و گفت: دین این حق را به اولیای دم داده اما تاکید هم کرده که بخشش و گذشت بهتر است.
وی از سنت های ایلی سخن گفت و اظهار داشت: در ایلات و عشایر هم از گذشته های دور تاکنون گذشت و بخشش سنت حسنه ای بوده ونمونه های آن را در دوران مختلف دیده ایم و شاهد بوده ایم که این گذشتها موجب رشد و تعالی دیگر اعضای خانواده در زمینه های مختلف شده است.
این پژوهشگر فرهنگ بومی، مرحوم مجتبی رضایی را یک گردشگر و طبیعت دوست و خانواده رضایی را یک خانواده فرهنگی، ریشه دار و با اصالت دانست و از طرف جمع حاضر درخواست کرد به حرمت این ماه مبارک و در راستای عمل به ارزشهای دینی و ایلی قاتل فرزند خویش را عفو کنند.
پس از این آقای رضایی پدر مرحوم مجتبی رضایی به احترام جمع حاضر بلند شد و سخنان خود را با گرامیداشت ماه مبارک رمضان و ذکر فضائل آن آغاز کرد.
این فرهنگی هم استانی سپس یادی از عالم ربانی حضرت آیت الله ملک حسینی (ره) کرد و آن فقیه فقید را بزرگ پرچمدار ایل دانست که در تمام صحنه ها و برای حل مشکلاتی که در ایلات روی می داد، پیش قدم می شدند.
وی در ادامه افزود: خدا را شاکرم که اکنون هم فرزند برومند ایشان حضرت آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی هم به شایستگی جای پدر را گرفته اند و راه او را ادامه می دهند.
وی اظهار داشت: وقتی هرکسی در جایگاه خود نباشد و شایسته سالاری در مدیریت وجود نداشته باشد، چنین حوادث ناگواری هم رخ خواهد داد.
این پدر داغدیده دلایل خود را برای عدم رضایت در این پرونده تاکنون را برخی سیاسی کاریها دانست و گفت: اگر به صورت مردانه پیش می‌آمدند شاید در همان روزهای اولیه رضایت می‌دادم زیرا نقطه سفیدی از این حادثه در دل داشتم و آن هم عدم کینه و مشکل قبلی بود که ما و خانواده قاتل با یکدیگر نداشتیم.
این رزمنده دوران دفاع مقدس گفت: در همان سال اول که در بدترین شرایط بودم از من خواستند که رضایت دهم و من هم گفتم که چند نفر از جامعه محیط زیست و طایفه قاتل بیایند و به اشتباه خودشان اقرار کنند و بیشتر از این من را عذاب ندهند و من هم به جان فرزندانم قسم خوردم که قاتل را ببخشم اما پس از آن مسئولان گذشته محیط زیست برعکس عملکرد کردند و از یک قتل بیشتر به من فشار آوردند.
وی بیان کرد: کاری کردند که این قضیه به رسانه‌های بیگانه هم کشیده و در این میان توهین های بسیاری به من و خانواده ام شد.
وی با بیان این که اگر دروغ و خیانت نمی‌دیدم و نمی‌شنیدم تاکنون رضایت داده بودم، افزود: اکنون نیز مترصد تصمیم خویشاوندان و بزرگان هستم و هر تصمیمی که آنها بگیرند اطاعت می کنم و چنانچه فرجی در زمینه بخشش حاصل شود، جامعه هنرمندان و اصحاب فرهنگ و رسانه هم برای ما محترمند.
رضایی همچنین به عشق و علاقه خود به محیط زیست اشاره کرد و گفت: در کنار خانه من پارکی است که هر روز صبح به آن آب می دهم و چندین درخت به یاد پسرم در آن کاشتم و در این زمینه در محله فرهنگسازی کردم تا کودکان محله نیز در نگهداری از این پارک تلاش کنند.
وی همچنین از رسانه ها و هنرمندان خواست تا برای حفاظت و صیانت از طبیعت فرهنگسازی کنند.
رضایی به وجود چندین روستا دردامنه دامنه دنا اشاره کرد و گفت: باید طوری فرهنگسازی کنید تا مردم این روستاها خود از حیات وحش و این گنجینه عظیم حفاظت کنند.
رضایی سخنان خود را با این شعر سعدی به پایان رساند که:
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چه عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضو ها را نماند قرار
این حرکت زیبا که از طرف جامعه فرهنگی وهنری استان برگزار شده بارقه امیدی به دلهای خاک گرفته است که میتواند تنش ها وکینه جویی ودرگیری طایفه ای وخیابانی را تحت الشعاع خود قرار دهد که برای پیشرفت استان باید ابتدا کار فرهنگی کرد من ابتدا دست پدر ومادر این خانواده داغدار را میبوسم بواسطه رفتار در خور توجهشان بعد درود میفرستم وافتخار میکنم به هم استانیهای عزیزم خصوصا شیر زنان وعیور مردان عزیز
احسنت احسنت احسنت ، انشالله به اینده روشن بیاندیشیم
پدر گرامی شما با اعدام این بنده خدا نمیتونی انتقام مسئولین گذشته رو بگیری و بعد از این قضیه هم همه چیز به حالت اولیه خودش بر می گرده بنابراین اگر احساس می کنید که با قصاص میتوانید از سیاسی کاریها انتقام بگیرید محترمانه عرض می کنم که اشتباه کردید. شما به خاطر حفظ برخی مصالح عمومی جامعه ( از جمله ترویج فضیله عفو و بخشش ، عدم سوئ استفاده بیگانگگان از این قضیه و مطرح شدن آن در سطح ملی و…) هم که شده اگر از خیر قصاص بگذرید کاری کردید کارستان. گرچه قصاص حق شما است. اما فراموش نکنیم که ظلم شخصی باعث گسترش عدالت اجتماعی می شود.
من خدمت این پدر بزرگوار فرهنگی فرهیخته سلام عرض میکنم. انصافا مسؤولین الکن که فاقد قدرت بیان و حتی گاهی اندیشه هستند و مسؤولین بی تدبیر در هر جایی قرار بگیرند آن حوزه را به نابودی می کشند. ضعف و کوتاهی رسانه های استان از همین بویرنیوز گرفته تا سایر رسانه ها و دامن زدن به برخی اختلافات نکته دیگری در این موضوعات است. که باید دوستان رسانه ای بیشتر توجه بهش بکنن. اتفاق تلخی که برای این خانواده فرهنگی افتاد و از دست رفتن عزیزی که علاقمند به محیط زیست بوده است و غم این ضایعه که ما هم خود را در این غم شریک میدانیم و هنوز هم هر روز افسوس این فقدان ناراحتمان میکند، از دل محرومیت ما بوجود آمد. محرومیت ما از سازو کار حفاظتی ایمن و مناسب، مدیریت کارآمد و نیروی انسانی موجه و شایسته. من به عنوان یک شهروند دوستدار محیط زیست مراتب احترام و همدردیم رو به این خانواده فرهیخته و این پدر بزرگوار و متین اعلام میکنم. امیدوارم این فرصت رو داشته باشم تا حضوری این مراتب احترام را عرض کنم. امیدوارم تدبیر این پدر بزرگوار و صدایی که رسانه ها کمک میکنند تا به مسؤولین کشور برسه به بهبود شرایط مدیریتی در حوزه محیط زیست کمک کنه. از سایت بویر نیوز برای اطلاع رسانی صحیح در این زمینه نیز عرض سپاس دارم.
عفو و بخشش خوب است از خصلت های بزرگان است همیشه انسانهای سست عنصر و ضعیف دست به چنین اقدامی میزنند .پس ما باید ابتدا از هر کاری به فکر پایان کار باشيم .که نیاز به التماس نباشد
احسنت به تو ک . اسدی عزیز با این قلم صریح و روشنت
بادرود فراوان به خانواده رزمنده وفرهنگی وحرکت زیبای هنرمندان درعفو لذتی هست که در انتقام نیست ببخشید تا بخشیده شوید
به شرافت خودم قسم مطالب اقای رضایی را خواندم اشک از چشمانم سرازیر شد وکنترل خودم را از دست دادم حق به جانب ایشان است مسولین محیط زیست اشتباه بزرگی کردند چون از قدیم گفتند {گفتری اگر ایتری} متاسفانه به بی راهه رفتند. اما از خانواده محترم رضایی تقا ضا دارم که به حرمت ماه خداوند بزرگ وبه حرمت خون شهدا عفو وبخشش نمایندتا در سراسر جهان قوم لر سر بلند و وشرمنده نشویم دست پدر مرحوم رضایی را می بوسم