به گزارش مهر، نادر مکرم گردشگر ۶۵ ساله ایرانی ۱۲ سال پیش تصمیم گرفت پس از مدت‌ها کار کردن و بازنشسته شدن، سفری را آغاز کند و جاذبه‌های گردشگری ایران را ببیند. او سوار بر دوچرخه شد و همه شهرهای ایران را دید. او اکنون یکی از گردشگران ایرانی است که به دلیل انجام سفرهای پرخطر با دوچرخه و تصادف‌های پی‌درپی، تصمیم گرفته تا با یک کاروان، سفر خود را به شهرهای ایران ادامه دهد.
مکرم در حاشیه سومین جشنواره فرهنگ عشایر و اقوام ایرانی که از روز سی‌ام اردیبهشت ماه تا اول خرداد ماه در پارک جنگلی یاسوج برگزار شده بود، به صورت اتفاقی متوجه برگزاری چنین جشنواره‌ای شد بنابراین منتظر ماند تا چادرهای عشایر برپا شود و در تمام این مدت کنار سیاه چادر عشایر زندگی کرد.
او معتقد است که همانند عشایر از نقطه‌ای به نقطه دیگر کوچ می‌کند، بنابراین منتظر ماند تا این برنامه همراه با آوازها و برنامه‌های محلی برگزار شده و بیشتر با اقوام و کوچ عشایر آشنا شود.
نادر مکرم به خبرنگار مهر گفت: من شش ماه زمستان و بهار را در جزیره کیش زندگی می‌کنم و تا یک کیلومتر به سمت دریا را شنا خواهم کرد. این کار هر ساله من است؛ زندگی در کنار دریا انرژی‌زاست. متاسفانه اکنون شهرهای ما به سوپرمارکت تبدیل می‌شود. من معتقدم تا بلوطی در ایران وجود دارد، باید رفت و آن را دید.
نادر مکرم در هندوستان و آمریکا نیز زندگی کرده و در آنجا طب سوزنی خوانده است. اما پس از مدت‌ها تصمیم گرفته تا زندگی‌اش را با دیدن جاذبه‌های گردشگری شهرها، زیباتر کند.
او می‌گوید: دو سال پیش به افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، ترکیه و ارمنستان سفر کردم. مردم همیشه از اینکه یک دوچرخه‌سوار به شهرهای مختلفی سفر می‌کند و جرأت پذیرش ریسک را دارد، احساس شادمانی می‌کنند به همین دلیل همه تلاش خود را خواهند کرد تا شرایط راحتی برای انجام سفرهای آن دوچرخه‌سوار به وجود آورند. اما من از آنجا که تصادف‌های زیادی با دوچرخه داشتم، تصمیم گرفتم با خرید یک کاروان، محل زندگی‌ای را خودم مشخص کنم. در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز با دوچرخه به سی‌سخت، کوه‌گل و روستای کریک رفته‌ام. لذتی که در سفر با دوچرخه وجود دارد، هیچ گاه نمی‌توان با ماشین تجربه کرد. اکنون خودروها به خصوص کاروان هنوز در میان عامه مردم ایران به عنوان یک خودروی گردشگری جا نیفتاده است. مردم بیشتر دوچرخه‌سوار را گردشگر می‌دانند تا کسی که با کاروان سفر می‌کند.
مکرم در تمام ۱۲ سالی که به شهرها و کشورهای مختلف سفر کرده، مسلط به زبان انگلیسی شده است.
او می‌گوید: شاید مقصدم را پیدا کنم ولی هنوز مقصودم را نیافته‌ام. زندگی در جزایر کنار آب بسیار لذت‌بخش‌تر از زندگی در شهرهاست. مردم ایران باید یاد بگیرند که می توان به سفر رفت و برای این کار حتما لازم نیست هزینه های زیادی صرف کرد.
مصاحبه را خواندم. خواستم بگم مرد ٦٥ ساله كه مدام در سفر است، خطرات جاده هاي ايران را بجان مي خرد، مرد جواني است. !!!