بافت قدیمی شهر دهدشت به وسعت 60 هکتار در سال 1364 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت تاریخی رسید. به دلیل وجود هفت امامزاده در هفت گوشه این شهر تاریخی به شهر هفت گنبد نیز مشهور است.
سیده سعیده محقق امروز در گفتگو با خبرنگار پانا اظهار داشت: در محوطه بلاد شاپور که از زمان پیش از اسلام حیات داشته، آثار بر جای مانده از دوره اسلامی مخصوصاً دوره سلجوقی نیز وجود دارد و این موضوع نشان دهنده سیر تطوری زندگی شهری در شهر دهدشت تا این دوران می باشد.
وی گفت:کاروانسرا یکی از اصلیترین بناهایی است که از زمان صفویه برجای مانده است، بنایی با یکهزار و200 متر مربع مساحت که 49 حجره و ایوان را در خود جای داده است.
محقق بیان داشت: این بنا حدود 20سال است که در دست مرمت است و البته میتوان حجرههایی را دید که دیوارهایشان کاشی شدهاند. اما وضعیت حفاظت و نگهداری از این بناها و بافت ارزشمند تاریخی اصلا مطلوب نیست.
این باستان شناس افزود: در داخل بافت قدیمی دهدشت، چهار گرمابه تاریخی وجود دارد که شاخص ترین آنها گرمابه ای است به نام حمام محمد با مصالحی از آجر که در ضلع شرقی شهر قدیمی نمایان است.
وی با بیان اینکه بازار سرپوشیده این محوطه به طول 1000متر می باشد، افزود: حمام کهیار در چند قدمی کاروانسرا و بنای امامزاده جابر(ع) از ساختمانهای تاریخی هستند که در همسایگی این کاروانسرا قرار دارند.
محقق گفت: محوطه تاریخی شهر دهدشت به حال خود رها شده است ودستگاههای مختلف نسبت به این امر کاملاً بی توجه هستند.
این کارشناس با بیان اینکه می توان مجمع علمی- آموزشی در بافت بلادشاپور راه اندازی نمود و از ظرفیت تاریخی این محوطه برای موزه های مردم شناسی و فرهنگ و هنر استفاده کرد، اظهار داشت: شهر قدیمی دهدشت مناسب سایت – موزه است.
وی افزود: در این محوطه تاریخی می توان بازارچه صنایع دستی ایجاد کرد و حتی اشتغالزایی نیز نمود.
وی با انتقاد از وضعیت فعلی نگهداری از این محوطه تاریخی بیان داشت: تعیین حریم این بافت ها را نباید به دست هرکسی سپرد زیرا فقط کارشناسان مرمت و باستان شناسی در این حوزه می توانند ورود پیدا کنند.
محقق در پایان ابراز امیدواری کرد با تعیین حریم و رفع معارضات اجتماعی، این محوطه تاریخی حصارکشی و کار مرمت و بازسازی بناها با حضور متخصصان این رشته شتاب گیرد.
وی گفت:کاروانسرا یکی از اصلیترین بناهایی است که از زمان صفویه برجای مانده است، بنایی با یکهزار و200 متر مربع مساحت که 49 حجره و ایوان را در خود جای داده است.
محقق بیان داشت: این بنا حدود 20سال است که در دست مرمت است و البته میتوان حجرههایی را دید که دیوارهایشان کاشی شدهاند. اما وضعیت حفاظت و نگهداری از این بناها و بافت ارزشمند تاریخی اصلا مطلوب نیست.
این باستان شناس افزود: در داخل بافت قدیمی دهدشت، چهار گرمابه تاریخی وجود دارد که شاخص ترین آنها گرمابه ای است به نام حمام محمد با مصالحی از آجر که در ضلع شرقی شهر قدیمی نمایان است.
وی با بیان اینکه بازار سرپوشیده این محوطه به طول 1000متر می باشد، افزود: حمام کهیار در چند قدمی کاروانسرا و بنای امامزاده جابر(ع) از ساختمانهای تاریخی هستند که در همسایگی این کاروانسرا قرار دارند.
محقق گفت: محوطه تاریخی شهر دهدشت به حال خود رها شده است ودستگاههای مختلف نسبت به این امر کاملاً بی توجه هستند.
این کارشناس با بیان اینکه می توان مجمع علمی- آموزشی در بافت بلادشاپور راه اندازی نمود و از ظرفیت تاریخی این محوطه برای موزه های مردم شناسی و فرهنگ و هنر استفاده کرد، اظهار داشت: شهر قدیمی دهدشت مناسب سایت – موزه است.
وی افزود: در این محوطه تاریخی می توان بازارچه صنایع دستی ایجاد کرد و حتی اشتغالزایی نیز نمود.
وی با انتقاد از وضعیت فعلی نگهداری از این محوطه تاریخی بیان داشت: تعیین حریم این بافت ها را نباید به دست هرکسی سپرد زیرا فقط کارشناسان مرمت و باستان شناسی در این حوزه می توانند ورود پیدا کنند.
محقق در پایان ابراز امیدواری کرد با تعیین حریم و رفع معارضات اجتماعی، این محوطه تاریخی حصارکشی و کار مرمت و بازسازی بناها با حضور متخصصان این رشته شتاب گیرد.