آزاده کهگیلویه و بویراحمدی: بعثی ها به خاطر عزاداری برای امام شکنجه ام کردند

به گزارش خبرگزاری پانا، انتقال فرهنگ انساز ساز آزادگان برای نسل جوان میهن اسلامی مان ایران امری ضروری و مهم است.
آزادگان انسان های مقاوم و رنج کشیده ای هستند که ترویج فرهنگ انسان سازشان تضمین کننده تربیت انسانهای صبور است.
خبرنگار خبرگزاری پانا در حاشیه همایش بزرگ تجلیل از آزادگان سرافراز کهگیلویه و بویراحمدی که در شهر سی سخت در دامنه های دنا سترگ و کاکل سفید در جریان است با آزاده ای گفت و گویی داشت که سالهای سخت اسارت در کمپ 13 الرمادیه را به عشق دیدار امام خمینی(ره) تحمل می کرد.
به گزارش پانا، سرمست پرداس( رحماندوست) آزاده ای که در 4 تیرماه 1367 به اسارت بعثی ها در آمد در مورد آن سالها چنین ابراز می کند: ” 12 روز اول اسارت را در بغداد سپری کردیم ، فقط روز اول به ما آب آشامیدن دادند و بقیه روزها با کابل و شلاق از ما پذیرایی می کردند، کسی از زندان ما سرکشی نمی کرد و وضعیت روز به روز وخیم تر می شد.”
وی افزود: ” بعد از روز دوازدهم به کمپ 13 الرمادیه منتقل شدیم در آنجا افرادی که زبان عربی را بلد بودند و فارسی هم صحبت می کردند مرتب نزد اسرا می آمدند و می گفتند هر کسی درجه دار یا پاسدار است خودش را معرفی کند، ما برای شان زمین، خانه و همسر در بغداد فراهم می کنیم!”
این آزاده ادامه می دهد: ” اما کسی چیزی نمی گفت و شدت شکنجه بیشتر می شد تا اینکه یکی از بچه های دهدشت(کهگیلویه) با مشت به سر افسر عراقی کوبید و گفت ما سرباز هستیم و رزمنده و حالا اسیر شده ایم چرا اینقدر اصرار می کنید خود را پاسدار معرفی کنیم.”
وی می افزاید: ” به عشق خمینی کبیر(ره)، آن روزهای درد و محنت را سپری می کردیم تا اینکه خبر رحلت امام را به ما دادند.”
” غم و اندوه آسایشگاه را فرا گرفت و گریه و زاری بچه ها بلند شد. تصمیم گرفتیم مراسم عزاداری برپا کنیم و من هماهنگ کننده این مراسم بودم. مخفیانه مراسم را برپا کردیم ولی هنوز از مراسم چیزی نگذشته بود که افسران عراقی مرا به محوطه بردند، پاهایم را بستند و یک افسر بعثی با شیلنگ، آب بر روی بدنم می ریخت و افسر دیگر با کابل بدنم را زیر شلاق گرفت.
این آزاده سرافراز که 741 روز را در اسارت سپری نمود، بیان داشت: ” آزادگان روزها و سالهای سختی را سپری کردند ولی زیبا ترین لحظه ورود به خاک پاک ایران و بوسه بر خاک وطن بود که من آن لحظه را هیچگاه فراموش نمی کنم.”