«به نام قانون، بکام…»

به گونه ای معنادار و با پیامی روشن، در آستانه هفته دولت و سالروز رای اعتماد مجلس به کابینه دولت یازدهم و پنج هفته ای مانده به ماه مهر، ماه آغاز بازگشایی مدارس و دانشگاه ها، ماه شور و نشاط اصحاب تعلیم و تربیت، سه شنبه ۲۱ مردادماه هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی طرح پیشنهادی ۵۱ نفر از نمایندگان مبنی بر استیضاح مرد آرام و عملگرای کابینه دکتر حسن روحانی، یعنی دکتر رضا فرجی دانا را اعلام وصول کرد و بدین ترتیب «پروژه استیضاح» به میان داری و محورّیت جمعی از نمایندگان اصول گرا و در راس آنها حقله موسوم به پایداری کلید خورد تا وی نخستین وزیری باشد، از جمع وزرای دولت تدبیر و امید که در کمتر از ۱۰ ماه وزارت، به تجویز اصل ۸۹ قانون اساسی، از عملکرد خویش در برابر نمایندگان مجلس به دفاع برخاسته، و درهرم سبز بهارستان جوابگوی پرسش های مطروحه از جانب امضاء کنندگان «استیضاح» باشد؛ فرجی دانا هم او که در مهرماه گذشته به دنبال ردّ صلاحیّت پی در پی آقایان: دکتر میلی منفرد و دکتر جعفر توفیقی که هم اینک یکی سمت معاونت آموزشی وزارتخانه علوم و دیگری مشاور وزیر را عهده دار است، از سوی نمایندگان مجلس چراغ سبز گرفت و سکاندار اداره ی امور وزارتخانه حسّاس و تاثیرگذار علوم، تحقیقات و فناوری گردید و از قضاء ۹ هفته ای بیشتر از زمان حضورش در این جایگاه نگذشته بود که از جانب مجلس «کارت زرد» دریافت کرد؛ می رود تا در جلسه ی استیضاحی که فردا (چهارشنبه ۲۹/۵/۹۳) درصحن بهارستان برایش «تدارک» دیده شده، پاسخگوی عملکرد ۱۰ ماهه اش بعنوان مسئول اول وزارتخانه باشد؛ نشستی در چارچوب قانون اما داغ و پرتنش و سراسر حرف و حدیث؛ توگوئی داوری افکار عمومی پیشاپیش انگیزه این حرکت را شائبه سیاسی ارزیابی می کند و اینچنین است که به نام قانون صفحه دیگری از کتاب «حقوق مردم» ورق می خورد؛ تا رای نمایندگان خانه ملت چه باشد و در بر روی کدام پاشنه بچرخد!
اوضاع و احوال موجود و ارزیابی جوّ جامعه حکایت از این واقعیت دارد که با هر نتیجه ای (رای اعتماد و رای عدم اعتماد) چهارشنبه پیش رو، روز ماندگاری را در تقویم تاریخ سیاسی ایران رقم خواهد زد. روزی که حاصل آن برای طرف های استیضاح (دولت یازدهم از یک طرف و موافقان استیضاح از طرف دیگر) هر چه باشد، کارت قرمز یا سفید، موفقیت نهایی از آن ملت خواهد بود و کارت سبز به صندوق مردم انداخته خواهد شد . در این روز و در این جلسه ی چالشی، صف آرائی موافقان و مخالفان استیضاح با عنایت به «محورهای اتّهامات» وارده از جانب امضاء کنندگان استیضاح چنان می نمایاند که در خلال این قیل و قال ها حتّی با احتمال محافظه کاری در قالب توجیه «مصلحت» روایت غم انگیز گوشه ای از حقوق ضایع شده فرزندان مستعد، توانا و مستحقّ این آب و خاک را به نظاره نشسته و تجربه تلخ ندانم کاری های مسئولان بویژه دولت های نهم و دهم را با هم مرور خواهیم کرد، روزی که از نادیده گرفتن حقوق شایستگان خواهیم شنید و خواهیم دید تاکنون چه حقوقی که از این «جماعت» دریغ نشده؛ حرکتی قانون ستیز که به نوعی نارضایتی عمومی را دامن زده و به مهاجرت نخبگان و فرار مغزها انجامیده، تا آنجا که هنوز هم شاهد دست و پا بسته ی پس لرزه های این زلزله ی سهمگین و ویرانگریم! روزی که در آن اندکی از رازهای سر به مُهر و اسرار مگوی پرونده قطور آموزش عالی کشور رونمائی خواهد شد، و اندکی از ناگفته ها مجال گفتن خواهند یافت؛ چه، این حداقل خواسته ی مردمی است که از دولت و مجلس بعنوان امانتداران خود در چارچوب وظائف رسمی انتظار پاسخگوئی و شفاف سازی در کارها را داشته و دارند.
بی شک نقطه عطفی خواهد بود در تاریخ پرفراز و فرود تعلیم و تربیت این مرز و بوم و تحوّلی قابل تأمّل در نوع نگرش کارگزاران آموزش و فرهنگ جامعه به جایگاه علم و عالم و مقوله توسعه در ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی. روز آزمون بزرگ برای مدّعیان دفاع از حقوق مردم؛ روزی که در آن عقلانیت و میانه روی چهره ی خود را نشان خواهد داد و نمایندگان مردم با حمایت از خواست عمومی نشان خواهند داد که جز به مصالح و منافع ملی کشور نیندیشیده و نخواهند اندیشید . روزی که در آن دهها هزار دانشگاهی به نشانه حمایت از «علم و عالم» و در دفاع از حریم حرمت دانشگاه و دانشگاهیان این آینده سازان کشور از طرق مختلف دغدغه های خویش را بگونه ای مسالمت آمیز و مدنی بروز می دهند. روزی که در آن یک گام بسوی آگاهی سازی و احقاق حقوق مردم برداشته خواهد شد .
با آرزوی وحدت و همدلی فرهیختگان با هدف ساختن ایرانی آباد، آزاد و مستقل و با امید به آینده ای بهتر .

دکتر علی مندنی پور